Zmniejszenie napięcia (komentarz walutowy z 1.10.2018)

Mimo słabych danych PMI ze strefy euro oraz utrzymywania się obaw o Włochy rynek koryguje zeszłotygodniowy spadek wspólnej waluty i wzrosty rentowności długu Italii. Niższa od oczekiwań inflacja oraz gorsza od konsensusu kondycja krajowego przemysłu bez wpływu na wycenę złotego.

Najważniejsze dane makro (czas CET – środkowoeuropejski). Szacunki danych makro są na podstawie informacji z Bloomberga, chyba że zaznaczono inaczej.

• Godz. 16:00: Odczyt ISM z amerykańskiego przemysłu za wrzesień (szacunki: 60 pkt).

Strach się zmniejsza

Końcówkę września na szerokim rynku zdominowały wydarzenia z Włoch. Dziś sytuacja na rynku obligacji Italii uspokoiła się. Mamy lekkie spadki rentowności instrumentów skarbowych, ale 10-letnie papiery są notowane w przedziale 3,10-3,15 proc. Dziś w Luksemburgu ma odbyć się spotkanie ministrów finansów strefy euro. W agendzie nie ma kwestii Włoch, ale niewykluczone, że ten temat i tak będzie dziś funkcjonował podczas rozmów szefów resortów.

Cytowana przez agencję Bloomberg rano La Repubblica pisała, że plan wzrostu deficytu do 2,4 proc. PKB w latach 2019-2021 oznacza, że Komisja Europejska odrzuci tę propozycję w listopadzie. Z kolei Valdis Dombrovskis, wiceszef Komisji Europejskie stwierdził, że plany włoskiego budżetu mogą być niezgodne z paktem stabilności i wzrostu wspólnoty.

Dobrze z obawami o Włochy współgrają dzisiejsze odczyty PMI z przemysłu. Według badań IHS Markit wskaźnik ten spadł do poziomu 50 pkt, czyli dokładnie do granicy oddzielającej regres od rozwoju. Są to dodatkowo najniższe poziomy od 25 miesięcy. Słabo wypadł zwłaszcza komponent opisujący zatrudnienie (najgorsze od początku 2015 r.), chociaż ostatnio włoski rynek pracy był w relatywnie dobrej kondycji. Stagnacyjne rejony dla podstawowego odczytu potwierdza też zachowanie zamówień i produkcji, które lekko się obniżyły.

Rozmiar włoskiej gospodarki, brak chęci do cięcia wydatków i reform strukturalnych oraz konfrontacyjne podejście do Brukseli może oznaczać, że kwestia Italii może ciążyć nad euro przez kolejne tygodnie. To również będzie test dla spójności Unii zwłaszcza w kontekście utrzymujących się ryzyk systemów dla strefy euro.

Złoty niewrażliwy na dane

Niewiele pozytywnych informacji napłynęło dziś również z krajowej gospodarki. PMI dla polskiego przemysłu spadł do najniższych poziomów od 23 miesięcy i zanotował wartość jedynie 50,5 pkt. Pierwszy raz od niespełna dwóch lat nastąpił spadek nowych zamówień, a zamówienia w eksporcie spadły najbardziej od ponad 4 lat. Z głównych subindeksów wzrosły produkcja i zatrudnienie.

IHS Markit zwraca uwagę także, że prognozy na najbliższe 12 miesięcy pozostają dobre, „lecz słabną nieprzerwanie po raz szósty od ośmiu miesięcy. Poziom optymizmu osiągnął najniższy wynik od listopada 2016”.

W kontekście przyszłych notowań złotego warto także zwrócić uwagę, że inflacja we wrześniu była poniżej szacunków rynku (1,8% r/r vs 1,9% r/r). Oznacza to również, że inflacja bazowa także prawdopodobnie nie przekroczy granicy 1,0%. Połączenie więc słabszej koniunktury i niższej od konsensusu inflacji oznacza, że RPP nie będzie myśleć o zacieśnianiu polityki pieniężnej. Z tego wynika, że Rada nie będzie wspierać złotego.

Złoty jednak zupełnie nie reaguje na słabsze odczyty. Z jednej strony to dobra informacja sugerująca, iż inwestorzy nie wierzą w dramatyczne pogorszenie koniunktury w naszym kraju. Z drugiej jednak, jeżeli dane nadal będą się pogarszać to w pewnym momencie może nastąpić dostosowanie się kursu do pogarszających się perspektyw ekonomicznych. W najbliższych godzinach jednak sytuacja nie powinna się wyraźnie zmienić i EUR/PLN prawdopodobnie utrzyma się 2-3 gr poniżej granicy 4,30.