Komentarz walutowy z 18.01.2017

Największy jednodniowy wzrost funta od 1993 roku po wystąpieniu brytyjskiej premier Theresy May. Względnie jastrzębie komentarze od Lael Brainard, przedstawicielki Rezerwy Federalnej. Złoty nieco mocniejszy do euro. USD/PLN poniżej granicy 4.10.

Najważniejsze dane makro (czas CET – środkowoeuropejski). Szacunki danych makro są na podstawie informacji z Bloomberga, chyba że zaznaczono inaczej.

• 14.00: Grudniowa zmiana wynagrodzeń oraz poziomu zatrudnienia w Polsce (szacunki: odpowiednio +4.0% r/r oraz +3.0% r/r).
• 14.30: Inflacja CPI z USA (szacunki: +2.1% r/r; z wyłączeniem żywności i paliw: +2.1% r/r).
• 15.15: Produkcja przemysłowa z USA (szacunki: +0.6% m/m).

Wzrost funta największy od 20 lat

Wczorajsza zmiana wyceny funta do dolara była spektakularna. Środowa sesja rozpoczęła się nieco powyżej poziomu 1.20, a zakończyła przy granicy 1.24. Ponad 3-procentowy wzrost GBP/USD był, według wyliczeń agencji Bloomberg, najsilniejszą jednodniową aprecjacją tej pary walutowej od 1993 roku. Co więc spowodowało tak znaczny ruch?

Złożyło się na to kilka powodów. Jednym z nich było nie tylko zachowanie samego funta, ale zmiany na amerykańskiej walucie. Indeks dolara spadł ponad 1%, a EUR/USD wzrósł około 100 pipsów. To dało popularnemu „kablowi” dobry start jeszcze przed wystąpieniem Theresy May.

Drugim elementem były oczekiwania przed wystąpieniem brytyjskiej premier. Ostatnie jej przemówienia sugerowały niejasne plany w kontekście Brexitu. Od weekendu, również w lokalnej prasie, pojawiły się fragmenty przemowy May, sugerujące „twarde” wyjście Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej. Ten scenariusz potwierdzała także publikacja konserwatywnego think tanku „Policy Exchange”, gdzie są jasne sugestie, że Zjednoczone Królestwo zdecydowanie lepiej radziłoby sobie poza wspólnym rynkiem, niż wewnątrz UE. To dawałoby mu swobodę w kreowaniu własnej polityki gospodarczej i handlowej.

W rezultacie, oczekiwania przed wystąpieniem May były dość niskie. Tekst przemówienia jednak pokazał, że Wielka Brytania ma konkretny, spójny plan. Przede wszystkim będzie dążyć do zachowania jak najszerszego dostępu do wspólnego rynku, ale gdyby ta strategia się nie udała, to nie będzie dążyć za wszelką cenę do utrzymania obecnych warunków handlu z UE, gdyż generują one koszty (płacenie składki, narzucone ramy handlowe z innymi krajami, wymagania regulacyjne).

Z kolei, jako sygnał do hipotetycznych ustępstw, należy także odebrać fakt, iż warunki opuszczenia UE przez Wielką Brytanię będą głosowane przez parlament. Sugeruje to konieczność przedstawienia takiego porozumienia, które zadowoli zarówno proeuropejskich laburzystów, jak i sceptyczną w stosunku do „twardego brexitu” część torysów.

W pozytywny sentyment do funta wpisały się także dane makroekonomiczne. Inflacja (również bazowa) wzrosła w listopadzie o 1.6% r/r, co było o 0.2 pkt procentowego wyższym odczytem od konsensusu ekonomistów. Zwiększa to szansę, że w pewnym momencie polityka monetarna Banku Anglii będzie mniej łagodna, niż ma to miejsce obecnie.

Podsumowując, można oczekiwać, że na jakiś czas emocje związane Brexitem (poza formalnym uruchomieniem Artykułu 50) powinny przycichnąć. Rynek może w większym stopniu skupić się na danych makro, które akurat są cały czas względnie dobre. To argumenty, które zmniejszają prawdopodobieństwo testu ostatnich minimów i zwiększają szanse dalszych wzrostów, a nawet powrotu szterlinga w okolicę grudniowych szczytów.

Brainard o polityce fiskalnej

W gąszczu informacji z Wielkiej Brytanii oraz po komentarzach Donalda Trumpa dla „WSJ”, rynkowi mogły umknąć komentarze Lael Brainard. Przedstawicielka rady gubernatorów Fedu (zawsze z prawem głosu) była odbierana jako jeden z bardziej gołębich członków FOMC. We wczorajszym przemówieniu w Brookings Instutition zasygnalizowała, że przy bardziej ekspansywnej polityce monetarnej konieczne może być szybsze podnoszenie stóp procentowych oraz wcześniejsze od oczekiwań redukowanie bilansu Fedu.

Ponieważ podejście Brainard było zwykle odbierane jako bardziej gołębie od próbującej zbudować konsensus Yellen, można oczekiwać, że gdy wykrystalizuje się plan stymulacji fiskalnej (konsensus Trumpa i Republikanów), wtedy FOMC może sugerować konieczność podnoszenia stóp procentowych nawet raz na kwartał od drugiej połowy 2017 r. Byłby to silny pozytywny sygnał dla USD.

Dobra kondycja złotego

Złoty względnie dobrze sobie radził podczas wczorajszej sesji, chociaż pozytywny sentyment można było zaobserwować także na forincie. Globalne osłabienie dolara sprowadziło USD/PLN w okolicę 4.08. Krajowa waluta wzmocniła się także nieco do jej europejskiego odpowiednika, powodując około jednogroszową przecenę euro.

Względnie dobra sytuacja PLN spowodowała również, że wzrost funta do złotego nie był tak spektakularny, jak w przypadku jego relacji do dolara. GBP/PLN podniósł się około 7 groszy, co oznacza zmianę w granicach 1.5 procenta. Jednak jeżeli inwestorzy na funcie bardziej skupią się na danych makroekonomicznych, wtedy jest szansa, że brytyjska waluta w relacji do złotego wyraźniej oddali się od poziomu 5.00.