Komentarz walutowy z 22.04.2016

Wczorajsze wystąpienie Draghiego neutralne dla euro. Doniesienia na temat możliwych działań ze strony BoJ przeceniają jena. PMI z Niemiec i Francji bez wpływu na wspólną walutę. W tym miesiącu złoty jest najsłabszy wśród 24 walut rynków wschodzących. Euro po 4.35 złotego.

Najważniejsze dane makro (czas CET – środkowoeuropejski). Szacunki danych makro są na podstawie informacji z Bloomberga, chyba że zaznaczono inaczej.

• Brak danych makro, które mogą zauważalnie wpłynąć na analizowane pary walutowe.

Draghi bez zaskoczeń

Patrząc na wczorajsze popołudniowe zachowanie kursu EUR/USD można odnieść wrażenie, że decyzja EBC zaskoczyła uczestników rynku. Spowodowało to wybicie się głównej pary walutowej w okolice 1.1400. Natomiast późniejsza konferencja Mario Draghiego odwróciła ten trend, czego skutkiem był spadek głównej pary walutowej o 130 pipsów.

Jednak prawda znacznie odbiegała od ruchów EUR/USD. Decyzja o braku zmian podstawowych parametrów polityki pieniężnej była szeroko oczekiwania, stąd początkową aprecjację euro można uznać za nieuzasadnioną. Późniejszy spadek miał natomiast niewiele wspólnego z wypowiedziami Draghiego, gdyż rozpoczął się praktycznie po zakończeniu konferencji.

Nawet jeżeli chcielibyśmy zagłębić się wyraźniej w szczegóły wczorajszego komunikatu i odpowiedzi na pytania szefa EBC, to trudno znaleźć elementy przełomowe. Właściwie jedyną kwestią, która mogła przykuć nieco uwagi, była możliwość dalszego cięcia stopy depozytowej.

Draghi jednak dość sprytnie wybrnął z pytania o możliwość cięcia stopy depozytowej, twierdząc, że EBC „jest gotowy, by działać za pomocą wszystkich dostępnych w mandacie narzędzi”. Co warto zauważyć do tych narzędzi należy oczywiście stopa depozytowa. To sugeruje możliwość jej wykorzystania, gdy zajdzie taka potrzeba. Z drugiej strony EBC nastawia się w większym stopniu raczej na operację luzowania ilościowego niż na zwiększenie obciążeń dla depozytów banków. Stąd odpowiedź Dragiego zostawia mu pole do manewru, ale nie przesądza o wybraniu konkretnego instrumentu.

W rezultacie należy stwierdzić, że wczorajsze wystąpienie było neutralne dla europejskiej waluty i prawdopodobnie niewiele odbiegało od ogólnych oczekiwań rynkowych. Rynek prawdopodobnie będzie się więc zastanawiać, w jakim kierunku będzie podążać komunikat ze strony Rezerwy Federalnej. Jego publikacja zaplanowana jest na przyszły tydzień.

Ciekawie na jenie

Dziś rano można było zaobserwować zauważalne osłabienie jena. Para USD/JPY wzrosła o 120 pipsów po doniesieniach agencji Bloomberg, że bank centralny Japonii (BoJ) może rozważyć wprowadzenie ujemnej stopy procentowej na niektóre rodzaje kredytów.

Agencja informacyjna, powołując się na anonimowe osoby zaznajomione ze sprawą, twierdzi, że BoJ może „pomagać instytucjom finansowym poprzez oferowanie ujemnej stopy procentowej na niektóre rodzaje kredytów”. Dodatkowo ma to być połączone z „decyzją głębszego cięcia stopy depozytowej”.

Warto również zauważyć, że w przyszłym tygodniu odbędzie się posiedzenie BoJ. Gdyby doszło do takiej modyfikacji polityki pieniężnej, zakres działania banku centralnego się zwiększy. Banki komercyjne w mniejszym stopniu odczułyby ujemne stopy depozytowe, co jednocześnie zwiększałoby pole manewru BoJ. Teoretycznie powinien to być silny negatywny sygnał dla jena.

PMI ze strefy euro

Choć ostatnio indeksy PMI mają coraz mniejszy wpływ na wycenę euro, to jednak warto obserwować, jakie trendy dominują we wskaźnikach wyprzedzających sektor przemysłu i usług w strefie euro. Tę tendencję można ogólnie uznać za względnie stabilną, choć zmiany w poszczególnych krajach są zauważalne.

Zbiorczy indeks PMI dla usług i produkcji obniżył się o 0.1 punktu do poziomu 53.0. Zmiana była więc minimalna, choć Markit zwrócił uwagę na „wzrost nowych zamówień do trzymiesięcznych szczytów” oraz niewielki wzrost zatrudnienia. W komentarzu do danych Chris Williamson, szef ekonomistów Markit, ocenił, że PMI ponownie sugeruje wzrost na poziomie 0.3% dla całej strefy euro w drugim kwartale.

Pogłębiła się natomiast różnica pomiędzy kondycją sektora przemysłowego największych gospodarek strefy euro. W Niemczech ten wskaźnik wzrósł do poziomu 51.9, osiągając przy tym trzymiesięczne szczyty. Natomiast we Francji nastąpił spadek do poziomu 48.3 punktu, tożsamego z 8-miesięcznymi minimami.

Coraz głębsza przecena PLN

Około południa EUR/PLN jest notowany w okolicach 4.35. Złoty jest pod podobną presją również w relacji do dolara, którego wycena przekracza 3.85. Co jednak ważne silna przecena krajowej waluty jest obserwowana podczas względnie spokojnego zachowania szerokiego rynku i neutralnych wycen walut regionu. Potwierdza to także zachowanie PLN w relacji do HUF. Tylko od początku miesiąca polska waluta w relacji do węgierskiej straciła 3.5% wartości.

Warto również zauważyć, że od 1 kwietnia PLN jest najsłabszy wśród 24 walut rynków wschodzących. Skąd taka przecena rodzimej waluty? Głównym powodem są obawy o cięcie ratingu przez Moody’s, które swoją skalą może przypominać ruch S&P (obniżka o jeden stopień z perspektywą negatywną).

Złoty i obligacje przestają być konkurencyjne dla kapitału zagranicznego nie tylko ze względu na oczekiwaną mniejszą wiarygodność kredytową, ale również w kontekście stopy zwrotu. Cytowany przez Bloomberg Dmitri Barinov, zarządzający w Union Investments, preferuje wysoko oprocentowane aktywa w Brazylii, Turcji czy Rosji. „Polska jest atrakcyjna w porównaniu do strefy euro, ale wewnątrz przestrzeni rynków wschodzących nie w tym momencie”, twierdzi Barinov.

Niewykluczone więc, że Polska znalazła się w następującej przestrzeni - jest zbyt niebezpieczna dla bardziej konserwatywnych inwestorów, stąd opuszczają oni nasz rynek, natomiast ci, którzy mają mniejszą awersję do ryzyka, przesuwają kapitał do krajów surowcowych, gdzie dzięki odbiciu na rynku ropy czy metali przemysłowych ryzyka się zmniejszyły, a oprocentowanie jest wysokie bądź bardzo wysokie. Jeżeli ten trend się utrzyma, sytuacja na złotym może się nadal pogarszać niezależnie od globalnego sentymentu.