Kurs dolara zawrócił, kurs euro zawieszony pod 4,30 (komentarz z 4.04.2024)

Dolar błyskawicznie oddał umocnienie z pierwszej sesji nowego kwartału. EUR/USD, rosnąc do 1,0850, po tygodniu powrócił do ważnej 200-sesyjnej średniej ruchomej. Ostatnie zachowanie kursu USD wpisuje się w nasze negatywne spojrzenie na perspektywy amerykańskiej waluty. Odbiciu głównej pary walutowej sprzyjały komentarze szefa Fed. Jerome Powell utwierdził inwestorów w przekonaniu, że luzowanie polityki jest nieuniknione i nie rozwiał nadziei na czerwcowe cięcie. Zwrot dolara przy EUR/PLN przyklejonym pod 4,30 skutkuje spadkiem USD/PLN w kierunku 3,95. CHF/PLN jest w okolicy długoterminowych minimów i tuż nad 4,38, a GBP/PLN zagraża marcowemu dołkowi i barierze 5,0. RPP pozostawi dziś stopy procentowe na poziomie 5,75 proc. Niechęć do obniżek w 2024 r. będzie elementem rynkowej układanki oddziałującym w kierunku silnego i stabilnego złotego.

Spis treści:

1. Złoty: RPP nie dostrzega przestrzeni do obniżek
2. Złoty: polityka pieniężna wyróżnikiem PLN

Złoty: RPP nie dostrzega przestrzeni do obniżek

Inflacja w marcu spadła poniżej 2 proc. r/r, a wzrost cen był najsłabszy od 5 lat. Mimo to nie należy oczekiwać szybkiego wznowienia cyklu redukcji przez RPP. Po dwóch obniżkach z września i października 2023 r. łącznie o pełny punkt procentowe bankierzy centralni na pozostawią stopę referencyjną na poziomie 5,75 proc. Inflacja, która w lutym 2023 r. przekraczała 18 proc. r/r, błyskawicznie spadła poniżej celu NBP. Wygasanie wzrostu cen było znacznie gwałtowniejsze, niż się spodziewano. Dynamika CPI, hamując w marcu do 1,9 proc. r/r, przybrała wartość poniżej najbardziej optymistycznych rynkowych prognoz. Ostatnio dane powyżej krótkoterminowych oczekiwań wypadły w sierpniu ub.r. Mimo to szanse na wznowienie obniżek stóp procentowych w najbliższej przyszłości będą pozostawać mocno ograniczone.

Okres szybkiej dezinflacji, w której pierwsze skrzypce grały silne efekty bazy statystycznej, dobiega końca. Przywrócenie 5-proc. stawki VAT na żywność oznacza, że dołek inflacji konsumenckiej został osiągnięty i wzrost cen niebawem znów wykroczy poza dopuszczalne pasmo odchyleń od celu NBP. Za trzy-cztery kwartały inflacja dobije do ok. 5 proc. r/r. Rada Polityki Pieniężnej argumentuje zawieszenie luzowania znaczną niepewnością, m.in. regulacyjną. Nie została ona wciąż rozwiana, gdyż nie znamy strategii rządu w zakresie odmrażania cen energii.

Złoty: polityka pieniężna wyróżnikiem PLN

Inflacja bazowa, która w marcu wyhamowała prawdopodobnie do najniższego od jesieni 2021 r. poziomu 4,6 proc. r/r, również lada miesiąc przestanie się obniżać. Na wznowienie redukcji stopy referencyjnej nie pozwoli zatem także popytowa presja na ceny związana z poprawą koniunktury. Ewidentna zmiana nastawienia władz monetarnych z minionych miesięcy stała się atutem polskiej waluty. Uodporniła też PLN na wyraźny wzrost wartości dolara w relacji do głównych walut obrazowany przez najwyższe pułapy indeksu USD od listopada. Rekordowa dynamika realnych wynagrodzeń, podwyżki w administracji i podwyższanie płacy minimalnej oznaczają wzrost dochodu do dyspozycji gospodarstw domowych i zwiastują kilkuprocentowe odbicie konsumpcji.

Dynamika PKB, która w tym roku rozpędzi się do przeszło 3 proc., a w przyszłym przekroczyć powinna 4 proc. r/r., sugeruje, że impet cen z wyłączeniem energii i żywności będzie w najbliższym czasie zbyt mocny, by RPP była skłonna myśleć o obniżkach. Złoty, mimo skoku z końcówki ubiegłego roku i w przeciwieństwie do pozostałych walut regionu, w I kw. br. pozostał mocny. Choć wraz z odbiciem inflacji atrakcyjność odsetkowa nieco się obniży, to niechęć RPP do luzowania w momencie rozpoczęcia cięć przez Fed i EBC będzie tworzyć silny, pozytywny kontrast. Zakładamy, że kurs euro ustabilizuje się w okolicy 4,25 zł. Więcej przestrzeni do zniżek mają kursy dolara, który powinien spaść na koniec roku do 3,75, oraz franka zmierzającego do zrównania się wartością ze wspólną walutą.