Kursy walut blisko podwójnego przełomu, kurs euro poniżej 4,70, EUR/USD ponad parytetem (komentarz z 12.09.2022)

Kurs euro spada poniżej 4,70 zł, a kurs EUR/USD jest blisko 1,01. Definitywne sforsowanie przez obie pary walutowe wspomnianych pułapów otwierałoby przestrzeń do kontynuacji umocnienia złotego i odrabiania przez poturbowane euro strat w relacji do głównych walut. W takim scenariuszu znacznie spadłoby ryzyko, że USD/PLN w najbliższym czasie osiągnie nowe rekordy wszech czasów. Już teraz kurs dolara osunął się w okolice 4,65 zł, co oznacza, że USD jest tańszy o ok. 20 groszy w porównaniu z lipcowymi, historycznymi szczytami. W tym tygodniu dla inwestorów kluczowe będą dane o inflacji, szczególnie środowe odczyty presji cenowej w USA.

Prognozy kursu euro Cinkciarz.pl niezmiennie zakładają, że na koniec kwartału EUR/PLN zbliży się do 4,60. Choć czasu może zabraknąć na zrealizowanie się takiego scenariusza, to perspektywy złotego postrzegamy nadal umiarkowanie pozytywnie. Zejście kursu euro pod 4,70 zł, choć na razie nie jest przekonujące, to otwiera drogę do zniżki w kierunku 4,65 zł, czyli letnich dołków EUR/PLN i przeciętnej wartości kursu w tym roku. Zmienność notowań wyraźnie się obniżyła, lecz złoty stopniowo odrabia straty pomimo tego, że kryzys energetyczny w Europie pozostaje realnym zagrożeniem, a Rada Polityki Pieniężnej straciła zapał do podnoszenia stóp procentowych. Globalne indeksy akcji mocno odbijają od dołków, a dolar przestał dynamicznie się umacniać. W takich warunkach może zabraknąć chętnych na kosztowną (ze względu na różnicę w poziomie stóp procentowych) grę na osłabienie polskiej waluty.

Złoty w pierwszej części miesiąca zyskał w relacji do wszystkich głównych walut poza frankiem, który podrożał o niespełna 1 proc. i kosztuje 4,85 zł. Na drugim biegunie znajduje się funt, który kosztuje około 5,40 zł, co oznacza, że jest najtańszy w tym kwartale. W nadchodzących tygodniach CHF powinien zachowywać siłę, nie spodziewamy się szybkiego powrotu EUR/CHF ponad parytet. Z kolei dla funta kluczowe będzie to, czy Bank Anglii w obliczu ponurych perspektyw gospodarki, podobnie jak Fed czy EBC, zdecyduje się na zaostrzenie kursu. Pierwotnie planowane na najbliższy czwartek posiedzenie brytyjskich władz monetarnych zostało przełożone ze względu na żałobę narodową, lecz cennych wskazówek udzieli seria danych najwyższego kalibru. Dynamika PKB w lipcu odbiła słabiej, niż zakładały to prognozy, a jutro i pojutrze opublikowane zostaną informacje o kondycji rynku pracy i inflacji.

Zresztą cały tydzień będzie stał pod znakiem odczytów dynamiki cen. Wśród nich najważniejsze będą dane dla USA, które na ostatniej prostej mogą wpłynąć na wycenę zamierzeń Fed przed przyszłotygodniowym posiedzeniem. Rynki praktycznie pogodziły się z trzecim kolejnym ruchem o 75 punktów bazowych, który koszt pieniądza w USA wywinduje do przedziału 3,00-3,25 proc. Dynamika CPI szczyt najprawdopodobniej osiągnęła w czerwcu (na poziomie 9,1 proc. rok do roku) i spadek z lipca powinien zostać powtórzony, głównie za sprawą niższych cen paliw. Po serii najnowszych wypowiedzi członków Fed, których przesłaniem była wierność strategii agresywnego zduszenia inflacji, trudno zakładać, że wtorkowy, zaplanowany na 14:30, odczyt zmieni nastawienie władz monetarnych. Tym bardziej że ceny bazowe, które ostatni miesięczny spadek zanotowały w maju 2020 roku, po dwóch odczytach na poziomie 5,9 proc. z rzędu powinny powracać ponad 6,0 proc.