Komentarz walutowy z 20.01.2015

Czwartkowa decyzja EBC w centrum uwagi. Duński bank centralny obniżył stopy procentowe. Gorsze prognozy wzrostu na świecie od MFW i EBOiR. Realne pomysł Belki, by zmniejszyć obciążenia frankowych kredytobiorców. Złoty pozostaje słaby na fali zwiększonej awersji do ryzyka w regionie.

Najważniejsze dane makro (czas CET – środkowoeuropejski). Szacunki danych makro są na podstawie informacji z Bloomberga, chyba że zaznaczono inaczej.

• Brak danych makro, które mogą wyraźnie wpłynąć na analizowane pary walutowe.

EBC nadal w centrum uwagi

Wydarzenia, które miały miejsce na szwajcarskim franku, cały czas silnie oddziałują na rynkowe nastroje. Mimo iż większość uczestników spodziewa się uruchomienia pełnego QE przez EBC na czwartkowym posiedzeniu, to jednak pojawia się coraz więcej głosów albo twierdzących, że działania SNB były podyktowane obawą znacznie większego luzowania ilościowego przez Draghiego, albo wręcz przeciwnie część uważa iż tak silna przecena euro oraz spadki rentowności europejskiego długu spowodują, iż EBC raczej zostawi sobie więcej „amunicji” na później.

Intuicja tych, którzy przewidują skrajne scenariusze, raczej ich zawiedzie. Teraz EBC, aby umacniać swoją wiarygodność, powinien zrobić dokładnie to, co sugerował od kilku miesięcy. Uruchomienie QE w granicach 500 mld euro, które składałoby się w większości z papierów rządowych i miało zasięg około 12 miesięcy, połączone z jasną sugestią przedłużenia operacji, jeżeli inflacja nie będzie powracać do celu, to najbardziej rozsądne rozwiązanie. Wszelkie decyzje „z długiego ogona” to zdecydowanie większe ryzyko niż potencjalne zyski. To na pewno nie jest moment na eksperymenty.

Oczywiście niezależnie od tego, jaka będzie decyzja Draghiego rynkowa reakcja, jest właściwie zupełnie nieprzewidywalna. W tak znacznym rozchwianiu trudno powiedzieć co obecnie jest wliczone kurs wspólnej waluty, a co nie. Czy spekulanci będą chcieli wykorzystać możliwość „wyciśnięcia” krótkich pozycji na EUR/USD i doprowadzą do gwałtownego odbicia, czy też zupełnie przeciwnie – „zamkną usta” tym, którzy uważają iż QE jest w cenach i wygenerują kolejny ruch w dół, którego zasięg może przekraczać nawet 200-300 pipsów.

Dania – kolejny cel?

Następną konsekwencją zaskakującej decyzji SNB jest sytuacja w Danii. Bank centralny, który od 15 lat utrzymuje kurs EUR/DKK blisko poziomu 7.45, był zmuszony wczoraj do obniżenia stóp procentowych do poziomu minus 0.2%. Według Danske Bank, władze monetarne w Kopenhadze będą musiały zejść jeszcze głębiej poniżej zera (minus 0.3%), jeżeli chodzi o depozyty już 22 stycznia, kiedy okaże się, że EBC uruchomi luzowanie ilościowe.

Dodatkowo cześć kapitału spekulacyjnego zachęcona sukcesami na szwajcarskiej walucie forsuje rozwiązanie silnego ataku wzmacniającego DKK. Co ciekawe, podobnie jak miało to miejsce w przypadku CHF, żaden bank inwestycyjny realnie nie rozważa możliwości opuszczenia wąskiego korytarza wahań EUR/DKK. Podobne głosy płyną także od władz monetarnych z Kopenhagi, które twierdzą, że mają „odpowiednie narzędzia”, by bronić stałego kursu.

Intuicyjnie, zresztą podobnie jak w przypadku EBC, scenariusze skrajne mają wielu zwolenników. Jednak w tym przypadku nie należy poważanie rozważać rezygnacji ze stałego kursu, zwłaszcza że przez ostatnie 15 lat nie było żadnego momentu, kiedy był on zagrożony. Obecnie, mimo napiętego rynku, sytuacja jest znacznie mniej poważna niż w szycie kryzysu 2008/2009 czy też podczas problemów zadłużeniowych Europy.

Gorsze prognozy

W ostatnich godzinach MFW oraz EBOiR opublikowały prognozy pokazujące wolniejszy rozwój większości krajów w europie oraz na świecie. Obie instytucje zwracają uwagę, że niższe ceny surowców energetycznych będą miały pozytywny wpływ na gospodarki importujące ropę naftową, jednak gorsza kondycja Chin czy Japonii, napięcia rynkowe, czy mniejsze inwestycje krajów uzależnionych od eksportu ropy obniżą globalny wzrost PKB na 2015 do 3.5% z 3.8% oczekiwanych w październiku 2014 roku.

MFW nie podaje szczegółowych informacji dla Polski w najnowszej aktualizacji, natomiast EBOiR obniżył szacunki wzrostu dla rodzimej gospodarki z 3.3% do 3.0% r/r. Biorąc jednak pod uwagę prognozę MFW zwiększającą PKB dla naszego regionu Europy o 0.1 punktu procentowego nie należy się spodziewać niższego odczytu dla Polski niż +3.0%.

Rynek zagraniczny w kilku zdaniach

Wydarzenia na franku szwajcarskim motywują obserwatorów rynku i kapitał spekulacyjny do wywołania kolejnego spektakularnego ruchu. Jest jednak bardzo mało prawdopodobne by ta sztuka się udała, zwłaszcza że EBC ma spore doświadczenie w „gaszeniu pożarów”. Również w przypadku korony duńskiej, gdzie zarówno europejski, jak i duński bank centralny mogą interweniować dowolnymi kwotami to ruchy zbliżone do tych obserwowanych na franku wydają się skrajnie mało realne.

Sensowne propozycje w sprawie kredytów walutowych. Złoty słaby

Dziś o godzinie 14.00 rozpoczyna się posiedzenie Komitetu Stabilności Finansowej, w którym będą brali udział przedstawiciele NBP, MF czy też banków zaangażowanych w kredyty denominowane we franku. Zgodnie z tym, co mówił wczoraj prezes Belka na antenie TOK FM, będzie on próbował przeforsować rozwiązanie pozwalające wszystkim kredytobiorcom korzystać z ujemnych stóp procentowych w Szwajcarii. Obecnie niektóre banki w umowa mają zapisy wykluczające zejście LIBORu CHF poniżej zera.

I choć to rozwiązanie nie w pełni kompensuje wzrosty wartości franka w relacji do złotego, to jednak powinno być zauważalnym elementem w wartości comiesięcznej raty. W tym momencie LIBOR 3M wynosi minus 0.42%. Jeżeli weźmiemy pod uwagę średni kredyty o wartości 100 tys. CHF, 20 lat do spłaty i marżę na poziomie 2% to rzeczywiste oprocentowanie po hipotetycznych zmianach spadnie z obecnych około 2% do 1.6%. Obecnie więc rata takiego kredytu wynosi 416 CHF, a po zmianach miałaby wartość niespełna 400 CHF. Przeliczając to na złotówki otrzymujemy oszczędność w wysokości około 70 PLN, czyli dokładnie 1/3 tego, co „zabrało” nam wzmocnienie się szwajcarskiej waluty.

Co ciekawe, przyszłość może być nawet lepsza. Instrumenty rynku pieniężnego pokazują iż za 3 miesiące LIBOR 3M może wynieść nawet minus 0.8%. Gdyby te oczekiwania się sprawdziły spadek oprocentowania mógłby znieść o ponad połowę wzrost raty kredyty spowodowany aprecjacją CHF/PLN.

Stawka LIBOR CHF, FRA 3x6 CHF oraz różnicę pomiędzy tymi wartościami

Źródło Bloomberg, obliczenia własne.

Linia biała wykres lewy górny pokazuje obecną stawkę LIBOR CHF. Linia pomarańczowa na wykresie lewym górnym przestawia FRA 3x6 czyli stawkę LIBOR 3M, która według rynku powinna obowiązywać za 3 miesiące. Wykres dolny lewy pokazuje spread pomiędzy bieżącym i przyszłym LIBORem 3M. Im ta różnica jest większa tym szanse na dalsze obniżenie stóp procentowych, a co za tym dalsze spadki LIBOR są większe.

Przechodząc do krajowego rynku na razie nie widać chęci na wzmocnienie się złotego do którejkolwiek głównej waluty. Inwestorzy wyraźnie czekają na decyzję EBC. I choć QE w Europie powinno teoretycznie być silnym elementem wzmacniającym złotego w relacji do euro to jednak niepewność rynkowa oraz niedzielne wybory w Grecji powstrzymują do zajmowania długich pozycji na PLN.

Spodziewane przedziały par złotowych w zależności od kursu EUR/USD:

Spodziewane poziomy kursu GBP/PLN w zależności od GBP/USD: