Komentarz walutowy z 27.12.2017

Euro kontynuuje wzrosty w relacji do dolara mimo rosnących szans na dalsze podwyżki stóp procentowych w USA. EUR/CHF na nowych, niespełna 3-letnich rekordach. Wzrosty cen ropy ze względu na falę chłodu w Ameryce Północnej oraz zaburzenia w podaży. Złoty korzystna z dobrego sentymentu. Euro blisko granicy 4,1900, a frank testuje okolicę 3,56 zł, ponadto dolar zbliża się do 3-letnich minimów.

Najważniejsze dane makro (czas CET – środkowoeuropejski). Szacunki danych makro są na podstawie informacji z Bloomberga, chyba że zaznaczono inaczej.

• Godz. 16:00: Nastroje amerykańskich konsumentów według Conference Board (szacunki: 128 pkt).

Dolar i frank pozostają słabe

Poświąteczne notowania na rynku walutowym pokazują kontynuację szerszych trendów. EUR/USD podczas przedpołudniowego handlu zbliża się do okolic 1,1900. Częściowo jest to związane ze słabością dolara, a częściowo również z siłą euro, która jest dobrze widoczna między innymi w relacji do franka. EUR/CHF przebija granicę 1,1750 i jest najwyżej od drugiej połowy stycznia 2015 r.

Słabość szwajcarskiej waluty jest uzasadniona od wielu miesięcy. Utrzymywanie ekstremalnie łagodnej polityki pieniężnej połączonej z możliwymi interwencjami w celu osłabienia CHF nie zachęca do nabywania tej waluty. Dodatkowo poważne zagrożenia polityczne na obszarze strefy euro zmalały (na razie rynek nie zastanawia się nad wyborami we Włoszech), co zdecydowanie zmniejszyło atrakcyjność franka jako bezpiecznej przystani w razie rozpadu obszaru wspólnej waluty.

Słabość dolara wspiera znacznie mniej argumentów. Co prawda amerykańska inflacja w kończącym się roku była poniżej oczekiwań, ale inwestorzy na rynku długu wyraźnie wierzą w dalsze zacieśnianie polityki pieniężnej. Od minimów z września, rentowności 2-letnich obligacji skarbowych wzrosły o 60 pkt bazowych i osiągają obecnie poziom 1,92 proc (najwięcej od września 2008 r). Rynek już wycenia prawie 2,5 podwyżki stóp procentowych o 0,25 pkt proc każda (61 pkt bazowych) do końca przyszłego roku. Również spread pomiędzy 10-letnimi obligacjami USA oraz Niemiec jest niedaleko półrocznych maksimów. Nie przeszkadza to jednak tracić na wartości amerykańskiej walucie.

Spadki dolara, w przeciwieństwie do franka, mają więc mniej fundamentalnych argumentów, a odłączenie się USD od rynkowej wyceny przyszłych stóp procentowych zwykle ma charakter przejściowy.

Ropa Brent najwyżej od maja 2015

Gdy otworzyły się wczoraj notowania ropy naftowej można było zaobserwować silne wzrosty tego surowca. Brent osiągnęła poziom 67 USD za baryłkę, a WTI otwarła się o granicę 60 USD. Były to odpowiednio najwyższe poziomy od maja oraz od lata 2015 r.

Bezpośrednim powodem wzrostu tego podstawowego surowca energetycznego o 2-3 proc. był wybuch ropociągu w Libii. Warto jednak zauważyć, że wydarzenia w Libii ograniczają mniej więcej podaż o 100 tys. baryłek dziennie. To przy ogólnym wydobyciu na poziomie niespełna 100 mln oznacza zaledwie 0,1 proc. zmniejszenia podaży. Reakcja inwestorów pokazuje jednak, że redukcja zapasów w ostatnich kwartałach oraz utrzymanie ograniczenia wydobycia przez OPEC powoduję większą nerwowość w notowaniach ropy nawet przy niewielkich zaburzeniach produkcji.

Wysokie notowania Brent czy WTI podtrzymują również utrzymujące się prognozy o fali chłodu w Ameryce Północnej. Natomiast zapasy oleju opałowego (diesla) w USA są o 15 proc. niższe niż roku temu. To również powoduje napięcia na rynku ropy naftowej oraz paliw. W rezultacie więc w krótkim terminie ropa może nadal pozostawać stosunkowo droga.

Dolar oraz frank blisko trzyletnich minimów.

Globalna słabość franka oraz dolara połączona z dość dobrą kondycję złotego w relacji do euro powodują, że amerykańska waluta jest praktycznie na 3-letnich minimach (okolice 3,52), a frank jest tylko dwa grosze powyżej poziomu 3,54, czyli wartości w przededniu uwolnienia kursu EUR/CHF w połowie stycznia 2015 r.

Po południu oprócz odczytów o nastrojach amerykańskich konsumentów nie ma ważnych danych makroekonomicznych. Zakończenie się sesji na złotym prawdopodobnie więc będzie zależeć od sentymentu na nowojorskich parkietach. Jeżeli tam się wiele nie zmieni to złoty powinien pozostawać silny do większości głównych walut.