Kursy walut po nerwowym skoku, kurs dolara i euro przy szczytach (komentarz walutowy z 8.07.2021)

Kursy walut zawróciły w kierunku czerwcowych szczytów. Kurs euro zbliża się do 4,54, a notowania USD/PLN flirtują z 3,85. Funt kosztuje 5,30 zł, a frank jest wyceniany na ponad 4,15 zł.

Miłe złego początki – tak można określić ten tydzień w wykonaniu złotego. Po poniedziałkowym umocnieniu nie ma śladu i kursy walut pną się w górę. Polskiej walucie w pierwszym kwartale szkodził wzrost rentowności amerykańskich obligacji skarbowych. Teraz gdy ostro spadają, polska waluta również znajduje się pod presją, a dolar zyskuje.

Na starcie nowego kwartału inwestorzy porzucają strategie, których fundamentem było oczekiwanie silnego wzrostu i podbicia inflacji. Tzw. reflacja wypada z mody. Jej beneficjentem miały być waluty procykliczne, czyli związane z globalnym cyklem koniunkturalnym, w tym świat emerging markets. Porzucanie tego motywu inwestycyjnego sprzyja dolarowi, a jest niekorzystne między innymi dla walut skandynawskich, antypodów czy euro. Na rynku walutowym gołym okiem widoczna jest awersja do ryzyka, której opiera się przede wszystkim funt. Pole do dalszego osłabienia złotego wydaje nam się mocno ograniczone, zwyżka EUR/PLN powinna wyhamować przed 4,56, czyli czerwcowym maksimum.

Jednocześnie polityka pieniężna nie schodzi z radarów inwestorów. Wczoraj opublikowano zapis dyskusji na czerwcowym posiedzeniu Rezerwy Federalnej, które skutkowało skokowym umocnieniem dolara. Dziś decyzja i komunikat Rady Polityki Pieniężnej, a Europejski Bank Centralny przedstawi efekty przeglądu polityki. Oczekiwana jest zmiana celu inflacyjnego z „blisko, ale poniżej 2 proc.” na cel symetryczny wokół tego poziomu.

Rezerwa Federalna wysyła sprzeczne sygnały

Protokół posiedzenia FOMC potwierdza, że decydenci są bliscy rozpoczęcia wygaszania kryzysowego skupu aktywów (wciąż prowadzonego w tempie minimum 120 mld USD na miesiąc). Ogłoszenia decyzji można spodziewać się jeszcze w tym roku, ale wykluczamy, by było to już w lipcu. Wydźwięk zapisu dyskusji może sugerować, że także we wrześniu może być na to za wcześnie. Nic nie może być jednak brane za pewnik – to informacje napływające ze sfery realnej będą przesądzać o najbliższych losach polityki. Jej wpływ na dolara nie powinien być pozytywny, gdyż wygaszanie skupu aktywów jest na tapecie od wielu miesięcy, a nic nie wskazuje, by na bliskim horyzoncie pojawiała się wizja podwyżki stóp.

Z jednej strony coraz powszechniejszy staje się pogląd, że rośnie ryzyko wymykania się inflacji spod kontroli. Z drugiej strony dokument wykazał, że istnieje spora grupa decydentów, którzy woleliby zaczekać na bezsporne potwierdzenie rozlewania się poprawy koniunktury na wszystkie sektory gospodarki, także te najmocniej dotknięte w czasie pandemii. Przede wszystkim podkreślane jest, że rynek pracy bardzo daleki jest od stanu pełnego zatrudnienia. Przedmiotem debaty był także sposób odcinania monetarnej kroplówki.

RPP odkryje treść projekcji inflacyjnej

Niewątpliwie trwa zmiana oficjalnej komunikacji RPP i dryf w kierunku zacieśniania. Na razie jest ona powolna i nie sądzimy, aby już teraz przyspieszyła i tym samym wsparła złotego. Co prawda w weekendowym wywiadzie dla „Financial Times” prezes Adam Glapiński stwierdził, że najwcześniejszym prawdopodobnym terminem na dokonanie podwyżki stóp procentowych jest jesień. To pierwsza tego typu deklaracja. Trudno jednak oprzeć się wrażeniu, że na oficjalnych konferencjach i w komunikacie decydenci prezentują łagodniejsze oblicze niż w wywiadach prasowych.

Presja cenowa swój tegoroczny szczyt ma za sobą, ale dynamika będzie pozostawać w okolicy 4 proc. Tempo wzrostu gospodarczego w latach 2021 i 2022 przekroczyć powinno 5 proc., a rynek pracy pozostaje zdrowy. Taka makroekonomiczna kombinacja daje możliwość zwlekania z podnoszeniem stóp procentowych, gdyż można uznać, że wpisuje się w powtarzaną jak mantra narrację, że wzrost cen wynika z czynników będących poza orbitą oddziaływania banku centralnego i ma charakter przejściowy. Kluczem do perspektyw krajowej polityki monetarnej mogą okazać się teraz projekcje inflacyjne Narodowego Banku Polskiego. Jej „zajawki” należy spodziewać się na lipcowym posiedzeniu RPP. Ostatnio więcej wskazówek niż komunikaty dostarczały piątkowe nagrania i konferencje – tym razem powinno być podobnie.