Kursy walut pod wpływem hossy AI, kurs EUR do USD przedłuża wspinaczkę (komentarz z 22.02.2024)

Dolar został zepchnięty do defensywy. Ostatnia korekta oczekiwań odnośnie do ścieżki polityki Fed i wyparowanie wiary w szybkie obniżki stóp procentowych to za mało, by USD zyskiwał, a nastroje inwestycyjne ulegały ochłodzeniu w obliczu euforii związanej z rozwojem sztucznej inteligencji i ustabilizowania notowań na chińskich giełdach. EUR/USD od ubiegłotygodniowych, tegorocznych minimów oddalił się już na przeszło 1,5 proc. EUR/PLN ponownie osuwa się w kierunku 4,30, ale kurs euro może nie mieć wystarczającego impetu, aby sforsować ten ważny pułap związany z dołkami z grudnia ub.r. Przy minimalnie silniejszym złotym USD/PLN jest spychany w najniższe od kilkunastu sesji okolice 3,97. Kurs franka próbuje zadomowić się poniżej 4,45, a notowania funta, schodząc pod 5,03, znalazły się najniżej od 2 stycznia.

Spis treści:

1. Dolar: EUR/USD o włos od wyrwania się z tendencji spadkowej
2. Dolar: euforia związana z AI odpycha od bezpiecznych walut
3. Złoty: złe wieści z przemysłu strefy euro kontra odbijająca sprzedaż detaliczna

Dolar: EUR/USD o włos od wyrwania się z tendencji spadkowej

W protokole posiedzenia FOMC w dniach 30-31 stycznia odnotowano ryzyko związane z przedwczesnym poluzowaniem polityki pieniężnej. Podkreślono konieczność wnikliwej oceny napływających z gospodarki danych w uzyskania pewności, że wzrost cen ustabilizuje się na pułapach spójnych z celem inflacyjnym Fed. Pojawiły się zarówno głosy, że dezinflacja może wyhamować, jak również opinie, że zbyt długie czekanie z obniżkami tworzy ryzyko dla wzrostu gospodarczego. Podsumowując: dokument odzwierciedla paletę poglądów w FOMC i nie wnosi wiele nowego do oceny perspektyw polityki Fed. Obniżka stóp w marcu nie wchodzi w grę, a szanse na pierwszą redukcję w maju to w świetle rynkowej wyceny około 25 proc.

Uważamy, że to zbyt niskie dyskonto będzie zagrażać dolarowi. Zmiany postrzegania zamierzeń Fed nie mają potencjału, by przedłużyć tegoroczne odbicie dolara. Spadkowa korekta EUR/USD wyhamowała ostatnio przy 1,07, a trend umocnienia amerykańskiej waluty już teraz mocno chwieje się w posadach. Główna para walutowa odbijając do 1,0850 spycha USD/PLN poniżej 4,0, ale przede wszystkim wraca ponad średni poziom z 200 sesji i przebija szczyty z pierwszej części lutego. Taki układ notowań może stawać się fundamentem pod dalszy spadek wartości USD i tym samym tworzyć pozytywne środowisko dla złotego i innych walut rynków wschodzących.

Dolar: euforia związana z AI odpycha od bezpiecznych walut

Popytowi na dolara amerykańskiego, ale także defensywnego franka szwajcarskiego nie sprzyja sytuacja na światowych rynkach akcji, która potwierdza silny apetyt inwestorów na ryzyko. W Tokio śrubowane są rekordy wszech czasów Nikkei 225. Regulacyjne wysiłki chińskich władz ustabilizowały nastroje na giełdach, np. indeks Hang Seng China Enterprises grupujący spółki z Państwa Środka notowane na parkiecie w Hongkongu od styczniowego, długoterminowego dna zdołał odbić już na kilkanaście procent.

Z kolei na Wall Street kolejną odsłonę ma hossa związana z rozwojem sztucznej inteligencji. Boom na inwestycje w spółki z branży AI jest podsycany przez rewelacyjne zarysowanie przez Nvidia świetlanych widoków na najbliższą przyszłość. W tym kwartale przychody ze sprzedaży mają wynieść około 24 miliardów USD. Akcje firmy w handlu posesyjnym podrożały o ok. 9 proc., a entuzjazm rozlewa się na innych przedstawicieli sektora technologicznego.

Złoty: złe wieści z przemysłu strefy euro kontra odbijająca sprzedaż detaliczna

Na papierze entuzjazm w stosunku do euro w końcówce tygodnia nieco studzić mogą niekorzystne informacje z Niemiec. W tym świetle poziom zakończenia tygodnia przez EUR/USD może okazać się bardzo istotny dla notowań na rynku walutowym w końcówce kwartału. Mozolna, trwająca pół roku poprawa nastrojów w sektorze przemysłowym naszego głównego partnera handlowego została brutalnie przerwana. Indeks PMI w lutym nieoczekiwanie załamał się z 45,5 do 42,3 pkt, przybierając wartość poniżej najbardziej pesymistycznych z rynkowych prognoz. Co gorsza, z punktu widzenia polskiej gospodarki (i długofalowych perspektyw PLN), kluczowa składowa nowych zamówień obniżyła się z 44,3 do 40,6 pkt. Rozczarowanie łagodzi poprawa sytuacji w usługach (nie są w regresie pierwszy raz od lipca) i wyższe od oczekiwań odczyty dla Francji. W rezultacie indeks Composite PMI oddający koniunkturę łącznie w całym Eurolandzie wzrósł mocniej od prognoz, z 47,9 do 48,9 pkt.

Warto odnotować także, że po słabej końcówce 2023 r. polska sprzedaż detaliczna pozytywnie zaskoczyła. W styczniu jej roczna dynamika podbiła z -2,3 do 3% r/r. Odczyt daje nadzieje, że przyspieszenie konsumpcji w końcu nabierze rumieńców w obliczu luzowania fiskalnego i rekordowej realnej dynamiki płac. Można powiedzieć, że ostatnie informacje z gospodarki, czyli dobry odczyt sprzedaży detalicznej, ale słaby produkcji przemysłowej są wiernym odbiciem tendencji obserwowanych w strefie euro. Łącznie seria publikacji danych za styczeń, pomimo silnego spadku inflacji nie zwiększa szans na obniżki stóp procentowych przez RPP, gdyż sugeruje intensyfikowanie się presji popytowej na ceny.