Słabsze dane z rynku pracy (popołudniowy komentarz walutowy z 06.07.2018)

Dane z amerykańskiego rynku pracy zawodzą - dolar słabnie. Pomaga to złotemu złapać oddech, ale ryzyka pozostają. Już w przyszłym tygodniu mogą zostać przekroczone ostatnie szczyty na EUR/PLN czy USD/PLN.

EUR/USD coraz bliżej 1,18

Najważniejszą publikacją w dniu dzisiejszym był raport z rynku pracy w USA za czerwiec. Dane amerykańskiego Departamentu Pracy zawiodły oczekiwania rynkowe. Choć zatrudnienie zwiększyło się nieco więcej niż wynosiła mediana szacunków (213 tys. w sektorze pozarolniczym, o 13 tys. więcej niż konsensus), to dane o bezrobociu czy płacach nie były takie dobre. Stopa bezrobocia wzrosła do 4,0%, o 0,2 pkt proc. więcej niż przed miesiącem. Z kolei przeciętne wynagrodzenie za godzinę wzrosło o 2,7% w skali roku, mniej niż oczekiwane 2,8%.

Dane o wynagrodzeniach przykuwają najczęściej największą uwagę rynku przez ich wpływ na inflację. Niższe od oczekiwań tempo ich wzrostu nieco zmniejsza prawdopodobieństwo szybkiego zacieśniania monetarnego w USA. Miało to swoje odzwierciedlenie w osłabieniu się dolara jakie obserwowaliśmy po publikacji BEA. Notowania euro do dolara (EUR/USD) wzrosły do nawet 1,176, wyznaczając tym samym nowe szczyty od połowy czerwca.

Słabsze od oczekiwań dane z raportu pomogły także złotemu, zwykle negatywnie reagującemu na gwałtowne umacnianie się dolara. W relacji do głównych walut silną reakcję obserwowaliśmy na parze USD/PLN - kurs spadł w okolice 3,705 zł, do najniższego poziomu od 26 czerwca i blisko 10 gr. poniżej kursu z poniedziałku. Również w przypadku euro nastąpił spadek kursu o nieco ponad 1 gr. ze szczytów dnia (ok. 4,37 zł).

Potencjalne zaostrzenie retoryki w kwestii wprowadzenia dodatkowych ceł przez USA czy Chiny może jednak w dalszym ciągu pogarszać sentyment na rynku. Ogólna presja na złotego powinna być utrzymana, co może spowodować przekroczenie ostatnich szczytów na dolarze czy euro. Szczególnie w przypadku negatywnego układu wydarzeń w przyszłym tygodniu - m.in. wymiany “ciosów” pomiędzy największymi gospodarkami świata i/lub wzrostowi inflacji w USA powyżej oczekiwań.

W przyszłym tygodniu na rynku

Rynek w dalszym ciągu w przyszłym tygodniu będzie reagował na doniesienia w kwestiach handlowych, czy będą one ulegać złagodzeniu czy zaostrzeniu. Pogłębienie konfliktu w kwestii ceł pomiędzy USA a Chinami czy UE, może powodować odpływ kapitału od bardziej ryzykownych klas aktywów, na czym ucierpiałby potencjalnie również złoty.

W środę Rada Polityki Pieniężnej (RPP) opublikuje decyzję ws. stóp procentowych w Polsce. Zmiany jednak nie są spodziewane. Biorąc pod uwagę bieżącą słabość złotego, nieco większy wpływ na niego mógłby mieć bardziej jastrzębi czy gołębi przekaz ze strony RPP. Z drugiej strony nie ma zbyt wielu argumentów, które to już i tak gołębie nastawienie Rady mogłoby modyfikować. Obecne otoczenie makroekonomiczne raczej stwarza więcej zagrożeń dla polskiej gospodarki niż okazji do przyspieszenia tempa wzrostu gospodarczego czy inflacji. Stąd też ostateczny wpływ komunikatu i konferencji prasowej po dwudniowym posiedzeniu Rady na notowania polskiej waluty będzie raczej znikomy.

Większy wpływ na rynek walutowy natomiast mogą czwartkowe publikacje. Tego dnia poznamy zapis rozmów z ostatniego posiedzenia Europejskiego Banku Centralnego. Dla przypomnienia to po tym posiedzeniu EBC zdecydowało się ograniczyć program skupu aktywów i zasygnalizować brak podwyżek stóp procentowych co najmniej do końca wakacji przyszłego roku (co było lekkim zaskoczeniem dla rynku i osłabiło euro). Publikacja ta może zwiększyć wahania euro, jeżeli okazałoby się, że dyskusja nt. stóp procentowych była mniej gołębia niż wynikało to z komunikatu.

Tego samego dnia Biuro Analiz Ekonomicznych (BEA) przedstawi dane o inflacji konsumenckiej (CPI) w USA w czerwcu. Uwaga rynku skupiona będzie na danych o inflacji bazowej (z wył. cen energii i żywności) - mediana oczekiwań rynkowych wskazuje na jej wzrost do 2,3% (z 2,2% miesiąc wcześniej) w porównaniu do czerwca roku poprzedniego. Przekroczenie tego poziomu mogłoby oznaczać najwyższy od ok. 10 lat wzrost wskaźnika bazowego. Miałoby to szansę istotnie wzmocnić dolara (większe prawdopodobieństwo na szybkie zacieśnianie monetarne w USA), a także osłabić złotego, powodując odpływ kapitału z krajów wschodzących.