Wzrost napięcia między USA a Chinami (komentarz walutowy z 21.05.2020)

Zaostrzenie retoryki władz Białego Domu wobec Chin może wróżyć pogorszenie nastrojów w kolejnych miesiącach. Fatalne dane PMI nieco wyższe od oczekiwań, ale dalej dalekie od optymizmu. Osłabienie dolar pozwala utrzymywać dobrą kondycję złotego.

Trump podnosi ciśnienie w relacjach USA z Chinami

Od kilku tygodni narasta napięcie w relacjach USA z Chinami. Już na przełomie roku, kiedy osiągnięto porozumienie pierwszej fazy umowy handlowej, relacji obu mocarstw nie były idealne. W ostatnim czasie zarówno administracja Białego Domu, jak i sam prezydent USA silnie zaostrzyli retorykę wobec Chin, m.in. obwiniając władze tego kraju o ukrywanie faktów ws. koronawirusa, nakładając ograniczenia dla niektórych Chińskich firm czy – tak jak wczoraj wieczorem – oskarżając (Donald Trump na Twitterze) Chiny o dezinformacje i atak propagandowy na USA i Europę.

Nie są to oczywiście oskarżenia bezpodstawne, ale ich kumulacja sprawia, że napięcie w relacjach staje się coraz bardziej namacalne. W listopadzie odbędą się wybory prezydenckie w USA, stąd też prawdopodobieństwo, żeby stosunki z Chinami się poprawiły, jest małe. Trump ponadto wytknął władzom chińskim, że „desperacko” próbują pomóc wygrać jego oponentowi Joe Bidenowi.

Nie jest do końca jasne, czy zwycięstwo Bidena byłoby dla Chin pozytywnym rozwiązaniem. W ostatnich tygodniach agencja Bloomberg donosiła, że obóz Bidena planuje forsować także ostrą retorykę wobec Chin. Potyczki USA z Chinami w ub. roku czy to słowne, czy handlowe (cła) przyczyniały się do silnego pogorszenia nastrojów na rynku i wzmocniły dolara. To potencjalne ryzyko, które w ostatnich tygodniach wzrosło, należy mieć na względzie w kolejnych miesiącach.

PMI nadal dalekie od optymistycznych

Dziś poznaliśmy ważne publikacje – wskaźniki PMI ze strefy euro i Wlk. Brytanii za maj. Są one o tyle ważne, że pokrywają już okres, w którym w większości krajów znosiła restrykcje. Zgodnie z oczekiwaniami w dalszym ciągu aktywność w przemyśle i usługach jest na fatalnych poziomach, ale na wyższym poziomie niż w kwietniu. Kwiecień był miesiącem, który można obecnie uznać za dołek recesji i istotna będzie ścieżka ożywienia, a przede wszystkim jej kształt.

Same odczyty były nieco wyższe od mediany szacunków ekonomistów. 39,5 pkt sektora przemysłowego i 28,7 pkt usług to odpowiednio o 1,5 pkt i 3 pkt powyżej konsensusu. To jednak w dalszym ciągu bardzo daleka droga do granicy 50 pkt oddzielającej recesję od wzrostu.

Raport nie brzmi zbyt optymistycznie przede wszystkim w kontekście zatrudnienia. Firmy kontynuowały cięcia na bezprecedensową skalę, a retencja bieżących etatów uzależniona jest od tego, jak popyt będzie powracał. Jeżeli szukać wskazówek w krajach, które najwcześniej się otworzyły, popyt powraca wolniej niż podaż, co może sugerować zwiększoną presję na dalsze zwolnienia pracowników w kolejnych miesiącach (koniec części programów pomocowych może ten trend wzmocnić).

Rynek nie zareagował wyraźnie na te dane. Notowania głównej pary walutowej, tj. EUR/USD, pozostają w okolicy 1,10. Utrzymywanie się relatywnie słabszego dolara (w porównaniu do ostatnich dwóch tygodni) pomaga złotemu utrzymać stosunkowo dobrą kondycję: EUR/PLN utrzymuje się ok. 4,53, a USD/PLN ok. 4,12. Obserwujemy także kontynuację presji podażowej na funcie, co także przyczynia się do spadku GBP/PLN do ok. 5,03. Fatalne dane z polskiego przemysłu za kwiecień (spadek produkcji o 24,6 proc. w skali roku) nie wywarły wpływu na złotego, naśladując zachowanie szerokiego rynku, który w dużym stopniu ignoruje dane historyczne.