Kurs euro zbliżył się do 4,50 zł. Złoty obojętny na wzrost kursu dolara (komentarz z 15.05.2023)

Złoty zaczyna tydzień od umocnienia i osiągnięcia nowych długoterminowych szczytów. Kurs euro zbliżył się do 4,50 zł w niesprzyjającym otoczeniu, tj. przy wzroście wartości dolara w relacji do głównych walut. EUR/PLN dotarł do kluczowej strefy wyznaczanej przez dołki z lutego 2022 r. W okolicach 4,48-4,50 popyt na złotego czekać będzie trudny test i może nastąpić potencjalna kilkugroszowa, krótkoterminowa korekta kursu euro. Umocnienie PLN znosi się z korekcyjnym, 2-procentowym spadkiem EUR/USD, co sprawia, że USD/PLN jest przy 4,15. Kurs franka wymazuje korektę z minionych dwóch sesji i CHF/PLN zawraca w kierunku 4,60. Kurs funta narusza 5,20 zł, a GBP/PLN zbliża się do długoterminowych dołków z końcówki kwietnia.

Spis treści:

1. Dolar: dane mniej istotne niż kondycja banków i limit zadłużenia
2. Złoty: inflacja hamuje, wzrost słaby, tendencje w bilansie płatniczym spychają kursy walut
3. Lira turecka: zmiana władzy największą szansą TRY

Dolar: dane mniej istotne niż kondycja banków i limit zadłużenia

W poniedziałek i wtorek publikowane są statystyki z polskiej gospodarki. Powinny one potwierdzić pozytywne otoczenie makroekonomiczne notowań złotego. Składają się nie: hamowanie dynamiki inflacji przy uporczywości presji cenowej kategorii bazowych, bliskość dołka koniunktury oraz pozytywne dla siły waluty tendencje w bilansie płatniczym. Zapowiedziany w weekend bodziec fiskalny o wartości ok. 1 proc. PKB może pomóc wydźwignąć konsumpcję z zapaści i umocnić atut złotego pod postacią relatywnie mocnego wzrostu gospodarczego. Jednocześnie utrudniać będzie zapanowanie nad wzrostem cen i wymagać bardziej restrykcyjnej polityki pieniężnej, może odsunąć początek cięć stóp i przede wszystkim ograniczać ich skalę.

Nowy tydzień nie będzie za to obfitował w zbyt liczne dane z głównych gospodarek. Do rangi najważniejszego urasta odczyt amerykańskiej sprzedaży detalicznej. Po ostatnich rozczarowaniach rynek uważniej monitoruje coczwartkowe dane o liczbie nowych zasiłków dla bezrobotnych w USA. Dziś poznamy jedynie indeks nastrojów w rejonie Nowego Jorku, który przed miesiącem optymistycznie rozpoczął fatalną serię odczytów regionalnych barometrów koniunktury. Inwestorzy bacznie śledzić będą negocjacje w sprawie podniesienia limitu zadłużenia (także w USA) oraz nowe informacje dotyczące kondycji regionalnych amerykańskich pożyczkodawców. Przed nami także spora dawka wystąpień publicznych członków Rezerwy Federalnej i Europejskiego Banku Centralnego, lecz nie powinny one zachwiać postrzeganiem perspektyw głównych banków centralnych.

Złoty: inflacja hamuje, wzrost słaby, tendencje w bilansie płatniczym spychają kursy walut

W poniedziałkowe przedpołudnie GUS potwierdził, że w kwietniu inflacja konsumencka wyhamowała z 16,1 do 14,7 proc. r/r. Zagrożeniem dla procesu dezinflacji są uporczywe ceny usług, których dynamika spowolniła jedynie z 13,3 do 13,1 proc. rok do roku. Najsilniejszy w tym wieku skok jednostkowych kosztów pracy i dynamika wynagrodzeń, która w I kw. br. wyniosła aż 14,3 proc. r/r, mogą sugerować, że definitywne zapanowanie nad inflacją będzie trudne i czasochłonne. Ogłoszone na weekendowej konwencji Prawa i Sprawiedliwości plany zwiększenia świadczeń socjalnych poprzez waloryzację programu Rodzina 500 PLUS do 800 zł (koszt to ok. 24 mld złotych) mogą oddziaływać w tym samym kierunku.

Na podstawie dostępnych danych można wnioskować, że inflacja bazowa w najlepszym razie wyhamowała z rekordowego pułapu 12,3 proc. r/r o 0,1 punktu procentowego. To marne pocieszenie, gdyż wskaźnik pozostaje rozpędzony i trzeci raz z rzędu jego miesięczne zmiany przekroczyły 1 proc. Oficjalne potwierdzenie tych szacunków otrzymamy we wtorek o godz. 14. Wcześniej (jutro o godz. 10) poznamy wstępny szacunek PKB w pierwszym kwartale. Polska gospodarka doświadczała recesji konsumenta i mogła skurczyć się o ok. 1,5 proc. rok do roku. Pozytywny wkład miał zapewne eksport netto.

W poniedziałek o godz. 14 taki stan rzeczy powinny potwierdzić odczyty obrazujące tendencje w bilansie płatniczym w marcu. Na rachunku obrotów bieżących z zagranicą w tym roku notowane są znaczące nadwyżki. W styczniu było to 2,1 mld euro, w lutym 2,6 mld euro, w marcu można spodziewać się nawet jeszcze wyższego wyniku. Kluczowy jest spadek cen surowców na globalnych rynkach, ale istotną rolę odgrywa także słabość popytu gospodarstw domowych, także na importowane towary. W pierwszej części roku silny dodatnie saldo obrotów bieżących jest czynnikiem jednoznacznie sprzyjającym odrabianiu ubiegłorocznej przeceny przez złotego.

Lira turecka: zmiana władzy największą szansą TRY

W pierwszej turze tureckich wyborów prezydenckich urzędujący Recep Tayyip Erdoğan uzyskał niespełna 49,5 proc. głosów. Jego główny kontrkandydat, lider opozycji Kemal Kılıçdaroğlu, osiągnął ok. 45-proc. poparcie. W rezultacie polityczne losy Turcji pozostają w zawieszeniu do drugiej tury, która zaplanowana jest na 28 maja. Jej wynik będzie miał fundamentalne znaczenie dla gospodarki i rynków finansowych. Przesądzi także, czy Turcja nadal będzie podążać drogą nieortodoksyjnej, prowadzącej do narastania nierównowag polityki, czy też po 20 latach wróci na ścieżkę reform i uzdrowienia metodami bardziej spójnymi z podręcznikami ekonomii. Niepewność inwestorów szczególnie mocno widać na giełdzie w Stambule, gdzie główny indeks otworzył poniedziałkową sesję o przeszło 6 proc. pod kreską, a pozostająca w trendzie spadkowym lira osiągała dwumiesięczne dno.

Bilans dwóch dekad władzy Recepa Erdogana to postępująca destabilizacja gospodarki, spirala wyprzedaży liry (TRY) oraz wypychanie tureckich akcji i obligacji coraz dalej poza nawias zainteresowania międzynarodowych inwestorów. W połowie 2018 r. kurs USD/TRY przebił barierę 5,0. Dziś zbliża się już do pułapu 20,00. Tylko w minionych trzech latach wartość liry w relacji do dolara runęła o dwie trzecie. Najostrzejsza zapaść waluty przypadła na rok 2021. Lawinowe osłabienie TRY pogłębiło szczególnie uciążliwy społecznie problem gwałtownego wzrostu cen, który jesienią ubiegłego roku przekroczył 85 proc. r/r. Drugim przykładem groźnych nierównowag, tym razem zewnętrznych, jest skrajnie niekorzystna sytuacja w bilansie płatniczym i uzależnienie od kapitału zagranicznego.

NEWSLETTER

Codzienny, darmowy komentarz rynkowy

Wpisano błędny adres e-mail! Upewnij się, że jego format jest poprawny.

Zaznacz poniższe pole, a w przyszłości nie ominą Cię m.in. powiadomienia o webinarach, nowych prognozach walutowych lub ważnych wydarzeniach na rynku walutowym.

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych w celu marketingu bezpośredniego, w tym profilowanie i otrzymywanie od Cinkciarz.pl Sp. z o.o. informacji handlowych na e-mail.

Zapisz się

Administratorem danych jest Cinkciarz.pl Sp. z o.o. z siedzibą w Zielonej Górze przy ul. Wrocławskiej 17B.

Zapisując się na newsletter wyrażasz zgodę na przetwarzanie danych osobowych w celu realizacji tej usługi. W przypadku wyrażenia zgody na przetwarzanie danych osobowych w celu marketingu bezpośredniego przetwarzanie obejmuje mierzenie lub zrozumienie skuteczności naszych działań marketingowych oraz dopasowanie treści lub działań marketingowych - profilowanie (zautomatyzowana ocena oparta na posiadanych przez nas Twoich danych osobowych). Wyrażenie tej zgody skutkuje również udzieleniem zgody na otrzymywanie od nas informacji handlowych na wybrany przez Ciebie kanał kontaktu. Przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych oraz prawo ich sprostowania, usunięcia, ograniczenia przetwarzania, a także prawo do przenoszenia danych, prawo do wniesienia sprzeciwu, prawo do cofnięcia zgody. Wycofanie zgody nie wpływa na zgodność z prawem przetwarzania, którego dokonano na podstawie zgody przed jej wycofaniem. Pełna informacja o przetwarzaniu danych osobowych dostępna jest w Polityce prywatności.

Prawie gotowe! Kliknij link aktywacyjny, który przesłaliśmy na wskazany adres e-mail. Sprawdź wszystkie foldery swojej poczty.

Wystąpił nieoczekiwany błąd. Spróbuj ponownie później!

Obóz władzy miał szczególnie kontrowersyjne pomysły na opanowanie wymykającej się spod kontroli inflacji. Erdogan przez lata forsował zbyt łagodną politykę pieniężną, która prowadziła do nadmiernego wzrostu kredytu. Kilkukrotnie, gdy bankierzy centralni nie chcieli ulegać otwartej presji i obniżać stóp procentowych, dochodziło do nagłych roszad na najwyższych szczeblach władz monetarnych. W ten sposób został zburzony jeden z filarów instytucjonalnej osnowy gospodarki: niezależność banku centralnego.