Kursy walut czekają na impuls, kurs euro nie odbija z lipcowego dna, kurs dolara stabilny przed danymi o inflacji (komentarz z 9.08.2022)

Kursy głównych walut w relacji do złotego utknęły przy okrągłych poziomach. Euro kosztuje ok. 4,70 zł. Kurs dolara przyklejony jest do 4,60 zł, a notowania franka oscylują niewiele ponad 4,80 zł. Krótkoterminowy trend wzrostowy na Wall Street zgubił impet: indeks S&P500 jest praktycznie na poziomie z końca lipca. Dolar w relacji do głównych walut jest stabilny. Nawet najwyraźniejsza z tendencji początku sierpnia, czyli spadki cen ropy naftowej, nie jest kontynuowana.

Na rynku ewidentnie trwa ewidentnie faza letniego uspokojenia i wytchnienia od gwałtownych przetasowań z lipca. Przekłada się ona również na wygaszenie zmienności w notowaniach złotego. Polska waluta jak zawsze ceni sobie ciszę i spokój, tym bardziej że koszt finansowania i utrzymywania przez inwestorów zakładów na osłabienie PLN stał się niebagatelny. Jak na razie kurs euro pozostaje przyklejony do okolic 4,70 zł. W minionych tygodniach odbicia od tej bariery były coraz słabsze. Za pierwszym razem wzrost przekroczył 10 groszy. Za drugim wyniósł zaledwie kilka groszy. Sprawia to, że przebicie tego pułapu może wisieć w powietrzu. W takim wypadku kurs EUR/PLN powinien spadać do 4,65, czyli do średniego poziomu kursu z tego roku oraz dołków z końcówki czerwca. Niezmiennie zakładamy spadek kursu euro do 4,60 zł na koniec tego kwartału.

Skok dolara po świetnym raporcie z rynku pracy nie tylko nie jest przyczynkiem do rozwinięcia się trwalszej tendencji, ale również został szybko wymazany. Inwestorzy przechodzą do wyczekiwania na środowe dane o inflacji. Podobnie jak raport z rynku pracy także i ta publikacja może nie przynieść przełomu w postrzeganiu perspektyw dolara i zamierzeń Rezerwy Federalnej. Jednocześnie trudno oprzeć się wrażeniu, że niosą one ze sobą więcej zagrożeń aniżeli szans dla amerykańskiej waluty.

Kurs euro w relacji do dolara przyklejony jest do 1,02 i trudno wskazać powód, dla którego miałby w tej chwili opuścić letni przedział wahań, czyli 1,00-1,04. Wycena dolara odzwierciedla różnicę w położeniu gospodarek oraz perspektywy zacieśniania przez Fed. W przypadku euro uwzględniana jest premia za ryzyko zimowego kryzysu energetycznego. Potrzebny jest impuls pod postacią nowego elementu układanki lub wywrócenie do góry nogami układu, który został już przetrawiony. W szerszym kontekście widzimy wyższe prawdopodobieństwo korekty osłabiającej USD aniżeli kolejnej odsłony jego dominacji. Przekłada się to na prognozy walutowe kursu dolara zakładające spadek USD/PLN poniżej 4,50 w perspektywie kolejnych kilku, kilkunastu tygodni. Na tle rynku cechuje nas raczej negatywne nastawienie do amerykańskiej waluty i umiarkowanie pozytywne postrzeganie złotego.