Kursy walut rosną po Jackson Hole, kurs dolara wsparty niezłomnością Fed, euro nadal bez sił (komentarz z 29.08.2022)

W piątek rynek walutowy stał się areną werbalnych potyczek najważniejszych bankierów centralnych. Ich echa nie milkną do teraz. Tuż przed zaplanowanym, a wręcz mocno wyczekiwanym i będącym najważniejszym wydarzeniem minionego tygodnia, wystąpieniem szefa Fed w Jackson Hole, notowaniami wstrząsnęły pogłoski dotyczące najbliższych kroków ze strony Europejskiego Banku Centralnego. Ostatecznie większy efekt wywołały słowa Jerome’a Powella. Ich rezultat to umocnienie dolara i finisz tygodnia przez EUR/USD poniżej parytetu, ponad trzyprocentowe załamanie głównych indeksów z Wall Street, czy zniżka kursu bitcoina poniżej 20 tysięcy dolarów. Słowem: potężne nasilenie się awersji do ryzyka. W rezultacie w poniedziałkowy poranek euro kosztuje około 4,75 zł, dolar wyceniany jest na niemal 4,79 zł, a kurs franka znów rośnie w kierunku 4,95 zł.

Z czego wynika taka reakcja inwestorów? Przesłanie płynące z niespełna dziesięciominutowego wystąpienia jest jasne. Fed pozostaje wierny strategii przedkładania walki z inflacją nad zaniepokojenie pogarszającą się koniunkturą w wielu sferach amerykańskiej gospodarki. Zagwarantowanie stabilności cen pozostaje nadrzędnym priorytetem. Podwyżki stóp będą kontynuowane. Strategia nie ulegnie zmianie pod wpływem kilku gorszych odczytów. Nawet nie zająknięto się o możliwości obniżki stóp w 2023 roku. To woda na młyn dolara. Jednocześnie potwierdza się ocena, że krótkoterminowa korekta osłabiająca dolara była pochodną aury wyczekiwania na kluczowe wystąpienia bankierów centralnych, a nie początkiem zmiany trendu na niekorzystny dla amerykańskiej waluty.

Kurs EUR/USD po raz trzeci na przestrzeni kilku dni nie zdołał trwale przebić bariery 1,0. W rezultacie wspólna waluta zagrożona jest dalszą słabością, a główna para walutowa spadkiem do 0,97. Euro tylko na moment pomogły plotki sugerujące, że w Radzie Prezesów EBC rośnie w siłę frakcja zwolenników podwyżki stóp na posiedzeniu 8 września o więcej niż 50 punktów bazowych. Kluczowym zagrożeniem pozostaje gwałtowny wzrost cen energii. Strach przed kryzysem gazowym zapewne w najbliższych dniach pozostanie silny. W końcu pojutrze rozpocznie się trzydniowa przerwa w dostawach rosyjskiego surowca ze względu na kolejne prace konserwacyjne przy Nord Stream. Podobnie jak w lipcu Stary Kontynent targany będzie obawami o to, czy, kiedy i ile gazu popłynie na zachód. Rynki pozostają skrajnie rozchwiane i nie ma solidnych podstaw, by oczekiwać poprawy nastrojów inwestycyjnych, na których skorzystałby złoty.

Kurs euro nie zdołał powrócić poniżej 4,72 zł, a dopiero taki ruch mógłby zdejmować nieco presji z polskiej waluty. W scenariuszu braku apetytu na ryzyko, pozostawania w centrum uwagi zagrożeń związanych z kryzysem energetycznym oraz zaostrzenia retoryki przez główne banki centralne, EUR/PLN zagrożony będzie kolejnym wzrostem do 4,80. Słabość euro w relacji do głównych walut sprawia, że mocniej drożeć powinien dolar. Pomimo ostrego zwrotu CHF/PLN tuż przed 5 zł, groźba przekroczenia tej bariery nie została zażegnana. Niesprzyjające tło dla notowań tworzy szum medialny wokół uruchomienia finansowania dla Krajowego Planu Odbudowy, ale ważniejsze będą informacje z gospodarki: inflacja w sierpniu, szczegółowe dane o PKB (obie publikacje w środę) oraz indeks PMI oddający nastroje w przemyśle. Wpłyną one na oczekiwania odnośnie do zamierzeń Rady Polityki na zbliżającym się wielkimi krokami posiedzeniu (7 września). Rosnąca wycena zamierzeń Fed i EBC, galopujące ceny energii, podbicie cen ropy i słabszy złoty to argumenty za kontynuacją podwyżek po wakacyjnej przerwie. Pierwsza z tych tendencji będzie skonfrontowana z serią danych z najważniejszych światowych gospodarek z piątkowym raportem o kondycji rynku pracy USA w sierpniu na czele.