Widmo stagflacji wpływa na kursy walut, euro odpycha, dolar pozostaje mocny, a EUR/PLN stabilny (komentarz z 12.04.2022)

Nastroje na rynkach finansowych nie ulegają poprawie. Wręcz odwrotnie: na Wall Street pogłębiana jest korekta, szczególnie ostra w przypadku spółek technologicznych. Grupujący indeks Nasdaq w kwietniu zdążył się już obniżyć o przeszło 5 proc. Trwa również, pomimo cofnięcia się cen ropy poniżej 100 dolarów za baryłkę, wyprzedaż obligacji. W takich warunkach inwestorzy stronią od wspólnej waluty, a karty rozdaje dolar. Rynki wschodzące nie przyciągają kapitału, co przekłada się to na przedłużającą się pauzę w umocnieniu złotego. EUR/PLN nie podlega mocnym wzrostom, ale kurs euro plasuje się ponad 4,65 zł. Dolar wyceniany jest na 4,28 zł, a frank kosztuje 4,60 zł.

Gdziekolwiek się odwrócić, tam na pierwszy plan wychodzą problemy. Wspólny mianownik? Elementy rynkowej układanki dość zgrabnie wpasowuję się w tzw. stagflacyjną narrację, czyli skrajnie niekorzystny splot przyspieszających cen wbrew słabnięciu wzrostu. W Chinach lockdown goni lockdown. Nie tylko negatywnie wpłynie to na ogólnoświatową koniunkturę, ale ponownie zaburzy globalne łańcuchy dostaw i może skutkować dalszym podbiciem inflacji.

W Europie trwa dyskusja nad nowymi sankcjami wobec Rosji. Będą one też sporym balastem dla anemicznej gospodarki i – jakżeby inaczej – podniosą ścieżkę cen. Do tego należy dodać niepewność polityczną przed drugą turą wyborów prezydenckich we Francji. Jeśli w czwartek Europejski Bank Centralny nie zaostrzy kursu (uważamy, że choć jest to nieuniknione, to na razie jest na to zbyt wcześnie), to euro w najbliższych kilkunastu dniach pozostawać może na cenzurowanym. Stany zjednoczone są najbardziej odporne na wpływ wojny w Ukrainie, lecz niepokój rynków budzi to, jak Wall Street i nastroje konsumentów zniosą szybkie podwyżki stóp i zdecydowaną redukcję sumy bilansowej.

Wodą na młyn dla tych tendencji powinien stać się również dzisiejszy (14:30) odczyt dynamiki cen. Inflacja konsumencka powinna przyspieszyć z 7,9 do rekordowych 8,5 proc. rok do roku. Kontrast w podejściu banków centralnych to w tej chwili główne źródło przewagi dolara nad euro. Jej rezultatem może być epizod utrzymywania się EUR/USD pod 1,10, co może zakotwiczyć USD/PLN ponad 4,25. Kurs EUR/PLN w niesprzyjającym otoczeniu pozostaje względnie stabilny. Choć euro kosztuje ponad 4,65 zł, to notowania nie przekroczyły strefy 4,67-4,68, która zamyka drogę do dalszych wzrostów. Odporność złotego na globalne zawirowania postrzegamy jako dobry prognostyk na przyszłość, ale w najbliższych dniach nie spodziewamy się przełomu i kolejnej fali umocnienia polskiej waluty.