Złoty nie idzie za ciosem. Kurs euro blisko 4,30, kurs dolara z tygodniowym wzrostem (komentarz z 15.03.2024)

Euro w minionym tygodniu znalazło się najniżej od pandemicznego marca 2020 r. Choć EUR/PLN w końcu sforsował dołki z grudnia ub.r., to złoty nie poszedł za ciosem. Wspólna waluta znów kosztuje ok. 4,30 zł, dokładnie tyle samo, ile przed tygodniem. W tym czasie kurs dolara podniósł się wręcz o 0,5 proc., a USD/PLN powraca w okolice 3,95 wraz z cofnięciem się EUR/USD z dwumiesięcznych maksimów pod 1,09. Złoty minimalnie zyskał do franka i funta, ale CHF/PLN nie przebił 4,45, a GBP/PLN wyhamował przed barierą 5,0. PLN w minionych dniach dość wyraźnie górował za to nad SEK, NOK i AUD, czyli najsilniejszymi walutami pierwszej dekady marca. Taki układ sił w notowaniach kursów walut oddaje schłodzenie wcześniej potężnego apetytu na ryzyko, któremu sprzyjał drugi z rzędu wyższy od prognoz odczyt inflacji w USA. Z kolei w Polsce dynamika CPI ponownie zaskoczyła w dół, już w lutym spadając poniżej 3 proc. Nie jest to balast dla złotego, gdyż silna dezinflacja nie wpłynie na najbliższe decyzje RPP. Hamowanie wzrostu cen w tej sytuacji podnosi jedynie atrakcyjność odsetkową PLN.

Spis treści:

1. Złoty: inflacja w Polsce o włos od celu NBP
2. Złoty: atrakcyjność odsetkowa PLN w szczycie

Złoty: inflacja w Polsce o włos od celu NBP

W lutym ceny konsumenckie były o 2,8 proc. wyższe niż przed rokiem. Inflacja w Polsce po raz pierwszy od marca 2021 r. znalazła się w dopuszczalnym paśmie wahań wokół 2,5-proc. celu NBP. Wzrost cen ostatni raz przyspieszył dokładnie rok temu, gdy dynamika CPI osiągnęła rekordowy, najwyższy od grudnia 1996 r., poziom 18,4 proc. r/r. Ze względu na przetasowania w koszyku inflacyjnym odczyt za styczeń zrewidowano z 3,9 do 3,7 proc. r/r. Ceny w porównaniu z poprzednim miesiącem podniosły się o 0,3 proc., paliwa podrożały o 3,2 proc. m/m, ale o 0,4 proc. potaniała żywność.

Inflacja bazowa, która 2023 r. zakończyła na poziomie 6,9 proc. r/r, znajduje się prawdopodobnie w okolicach 5,5 proc. i jest najsłabsza od końcówki 2021 r. Wszystko wskazuje, że już w bieżącym miesiącu inflacja spadnie w okolice 2,5 proc. r/r, osiągając cel NBP. Takim stanem rzeczy nie będziemy jednak się cieszyć długo. Już wiosną dynamika CPI zacznie się podnosić. Od kwietnia zostanie przywrócona 5-proc. stawka podatku VAT na żywność, co w świetle szacunków NBP podbije dynamikę CPI o nieco mniej niż jeden punkt proc.

W dalszej części roku powinny w zostać odmrożone ceny energii. W skrajnym scenariuszu, prezentowanym przez bank centralny, może to wywindować inflację w okolice 8,5 proc. r/r. Choć wciąż nie znamy szczegółów strategii wycofywania się rządu z działań osłonowych, to wydaje się, że na koniec roku ceny konsumenckie będą rosnąć w znacznie słabszym tempie – 5-6 proc. r/r. Nie zmienia to jednak oceny, że w obliczu rozpędzania się dynamiki PKB powyżej 3 proc. r/r i krzepnięcia konsumpcji Rada Polityki Pieniężnej nie zdecyduje się w najbliższych kwartałach na wznowienie luzowania.

Złoty: atrakcyjność odsetkowa PLN w szczycie

Stawia to złotego w unikalnym w skali świata położeniu i sprawia, że rodzima waluta ma swoje pięć minut. W minionych dniach EUR/PLN przebił barierę 4,30 zł, a euro kosztowało najmniej od pandemicznego marca 2020 r. W gronie kilkudziesięciu najważniejszych gospodarek inwestorzy nie liczą na cięcia jedynie w przypadku Polski, Malezji, Chin i Japonii, która w końcu powinna zakończyć erę ultrałagodnej polityki pieniężnej. Powstaje zatem ostry i korzystny dla PLN kontrast pomiędzy polityką NBP i głównych banków centralnych szykujących się do cięć stóp procentowych. Jednocześnie połączenie utrzymywania przez RPP kosztu pieniądza na obowiązującym od października ub.r. poziomie 5,75 proc. oraz ostro hamującej inflacji skutkuje radykalną poprawą atrakcyjności odsetkowej naszej waluty.

Realne stopy procentowe po raz pierwszy od 2019 r. przybierają wartości dodatnie i szybko rosną. Ich apogeum zostanie jednak lada moment osiągnięte i wraz z odbijaniem dynamiki CPI po osiągnięciu dołka w marcu zaczną się kurczyć. W rezultacie prognozy walutowe fintechu Cinkciarz.pl zakładają, że złoty, wspierany także relatywnie wysoką dynamiką PKB, napływem kapitału oraz środków UE powinien pozostawać silny i stabilny. Kurs euro po ubiegłorocznym załamaniu może mieć już mocno ograniczoną przestrzeń do spadków. Poziom średnioterminowej równowagi EUR/PLN zdaje się przesuwać się w kierunku 4,25. Jednocześnie tendencje globalne powinny sprzyjać znacznie silniejszym spadkom kursu dolara, a także franka, którego wartość w relacji do euro stopniowo będzie zmierzać do parytetu. Spodziewamy się, że na koniec roku USD/PLN powinien znajdować się w okolicy 3,65, a CHF/PLN poniżej 4,30.