Kurs DKK - Korona duńska

Korona duńska

Korona duńska (DKK) to oficjalna waluta Danii. Oprócz oficjalnego symbolu, Duńczycy do jej oznaczania stosują także skrót „kr”, pochodzący od słowa „krone”, oznaczającego koronę.

Korona duńska – gdzie obowiązuje?

Korona duńska jest oficjalnym środkiem płatniczym w Danii oraz w jej terytoriach zależnych. Z tego względu kurs korony duńskiej warto też sprawdzać w przypadku podróży na Wyspy Owcze i Grenlandię. W Danii z powodzeniem można też płacić w euro lub wymienić je na DKK bezpośrednio na miejscu. W koronę duńską warto jednak zaopatrzyć się jeszcze przed wyjazdem. Jej zakup nie powinien stanowić problemu, a w przypadku skorzystania z naszego portalu zaowocuje to oszczędnością dzięki atrakcyjnemu kursowi DKK/PLN.

Historia korony duńskiej

Już w średniowieczu Duńczycy posługiwali się złotymi koronami. Następnie dominowały duńskie talary, aż w 1873 roku Dania wraz z innymi państwami Skandynawii zawarły unię monetarną, wprowadzając wspólną walutę – koronę. Skandynawowie posługiwali się nimi do 1914 roku, kiedy kraje poszły swoimi odrębnymi drogami walutowymi, choć każde z państw zachowało główną nazwę waluty, dodając drugi człon oznaczający narodowość. Wtedy w obiegu pojawiły się duńskie korony. Początkowo kurs DKK ściśle zależał od cen złota, którego domieszkę zawierały, a następnie od funta szterlinga.

Korona duńska – najważniejsze informacje

50, 100, 200, 500 i 1000 – to nominały banknotów koron duńskich (DKK). Na serii wyemitowanej w 2006 roku widnieją słynne budowle mostowe, a na tym najcenniejszym umieszczono 18-kilometrowy Great Belt Fixed Link, konstrukcję, która łączy wyspy Zelandię i Fionę. Na odwrotach znajdują się z kolei znane i cenne zabytki Danii. Banknoty DKK emitowane są w seriach. Cykl z 1952 roku przedstawiał duńskich artystów i pejzaże, a np. seria z 1972 roku wizerunki tzw. zwykłych obywateli państwa. Z kolei w 1997 roku pojawiły się pieniądze z bardzo znanymi Duńczykami, m.in. noblistą, fizykiem Nielsem Bohrem czy pisarką Karen Blixen. Co rzadkie w dzisiejszych czasach, monety o nominałach 1, 2 i 5 koron mają w środku okrągłe otwory. To ukłon w stronę dawnych czasów i zwyczaju, w ramach którego monety nawlekało się i nosiło na rzemyku. DKK występują także w monetach 10 i 20 koron. Jednostka waluty Danii dzieli się na 100 öre. Najdrobniejszy nominał duńskiej waluty to moneta 50 öre.

Od czego zależy kurs korony duńskiej?

Zarówno parametry duńskiej gospodarki, jak i poczynania banku centralnego nie dają podstaw do zmartwień o stabilność i notowania waluty Danii. Na rynku walutowym DKK należy do grona walut o najmniejszych wahaniach, mimo że nie jest ona wymieniana w pierwszym szeregu tzw. bezpiecznych przystani, wraz z frankiem, jenem czy złotem. Kurs korony duńskiej jest powiązany z euro, tzn. utrzymuje się na sztywnym poziomie pomiędzy DKK a EUR, w którym maksymalne wahania wynoszą plus/minus 2,25 proc. W praktyce różnice nie wynoszą więcej niż 0,50 proc. Między innymi dlatego kurs korony duńskiej jest uzależniony od kondycji najprężniejszych gospodarek Starego Kontynentu. Dania zdecydowała się na ten krok, przygotowując się na przyjęcie wspólnej europejskiej waluty, do czego jednak jeszcze nie doszło. Jako ciekawostkę warto też wiedzieć, że oprócz euro, kurs korony duńskiej jest także sztywno powiązany z koroną Wysp Owczych, która funkcjonuje tam równolegle do DKK. Kurs wymiany został ustalony 1:1.